Men neme een leeg hulsje, en een gewoon filmrolletje. Steek het uiteinde van de film in de Agfa-huls. Zoek een pikdonkere plek op (liefst een doka, maar bij gebrek daaraan werkt een zwart dekbed over je hoofd in een donkere slaapkamer ook vrij aardig), en trek steeds een stuk film uit het rolletje, en duw dat verder de huls in. Als het hele rolletje er in zit (of in elk geval zo veel als mogelijk) knip je de film af (let op dat er wel wat uitsteekt). Als je nog film over hebt op je rolletje kan je er een nieuwe leader aan knippen en het in een camera stoppen.
Het laden van de film in de camera is nog makkelijker dan bij een doorsnee camera. De lege huls zit links, de volle rechts. Duw het uiteinde van de film een klein stukje in de lege huls. Sluit de camera. Spoel een of twee opnamen door. Klaar! Simple comme bonjour, zoals de Fransen dat zo kernachtig uitdrukken.
Als het rolletje vol is merk je vanzelf dat je niet meer kunt doorspoelen. Als je film namelijk helemaal door de camera heen is geweest, komt hij voorbij het tandwieltje dat de film van het ene hulsje in het andere duwt en gebeurt er niets meer als je spoelt. Je hoeft de film niet terug te spoelen, hij zit nu in het linkerhulsje. Met een keurig uitstekend stukje film waaraan je hem in je doka eruit kan trekken om hem te ontwikkelen.
