Thuisontwikkelende hamsteraar dat ik ben, heb ik bergen lege filmrolletje liggen. Die passen niet in de instamatic-camera, omdat er een stukje spoel uitsteekt.
Dat stukje spoel kan er natuurlijk ook afgezaagd worden, dan past het wel. Blijf je alleen met het doorspoelen zitten. Er zit in aan die instamatic-film een net ander setje ribbeltje waar het spoelmechanisme achter haakt. Enig lukraak prutsen met een stukje karton bleek echter een vrij bevredigend resultaat te hebben.
Zo simpel is het dus. Nog wat extra karton onder het rolletje gepropt om het iets omhoog te tillen zodat het sprocket-palletje netjes in de gaatjes valt. Venstertje achter op de camera afgeplakt met zwart tape omdat de oorspronkelijke film papier aan de achterkant heeft (net als 120-film), en de huidige film niet. Plak je het niet goed af, dan krijg je lichtlekken (zie mijn foto's...).
De camera laden moet in het donker (doka of wisselzak). Deze camera trekt namelijk de belichte film het rolletje in, dus je moet eerst de film (in het donker uiteraard!) uit je rolletje trekken, eventueel om een spoeltje wikkelen (maar zonder spoeltje gaat het ook) en in de camera stoppen. Camera dicht, en dan pas weer het licht aan of de wisselzak open.
Bij het fotograferen moet je er wel nog rekening mee houden dat de oorspronkelijke film maar 1 gaatje per frame had, en dat het spoelmechanisme aan het gaatje ziet hoe ver het moet gaan. Ofwel, na het maken van een foto spoelt hij maar één gaatje door. Dan moet je de lens afdekken en nog een paar keer afdrukken en doorspoelen. Spoel je niet ver genoeg door, dan krijg je dubbele belichtinge. Ook leuk.
Doe je dat expres, dan kun je panorama's of zelfs microclicks produceren.
Verder gaat het een beetje op de gok hoe lang je door kan fotograferen, want een tellertje heeft de camera niet (dat zag je oorspronkelijk aan het papier van de film).